.png)
23:01
Marinaleda je gradić u Andaluziji na jugu Španije koji na povrsini od 25 kilometara kvadratnih broji oko 2.700 stanovnika.
Stanovnici
Marinalede ne boje se da izraze svoja politička uvjerenja. Umjesto
bleštavih reklama i brendova – ulična umjetnost u obliku grafita i
murala sa porukama podrške i solidarnosti sa zemljama poput Kube i
Venecuele. Ulice nose nazive slavnih boraca za radnička prava kao što su
Federiko Garsija Lorka i Pablo Neruda.
Dok se
ostatak Španije bori sa domaćom oligarhijom i stranim bankama koje su
preuzele zemlju, odluke u ovom gradiću donose se direktno demokratskim
putem na nedeljnim sastancima koje obično posećuje oko 300-400 ljudi.
Dok je nezaposlenost u Španiji 27 odsto, u Marinaledi je ostvarena gotovo puna zaposlenost.
Navala za useljenjem je tolika da je uvedena lista čekanja – a čeka se i po dve godine.
Do sada je izgrađeno oko 350 kuća, a u naredne dvije godine trebalo bi da se izgradi oko još 250.
Prosječna
mjesečna plata za zaposlene iznosi 1.200 eura mesečno. Možda vam se ne
čini puno, ali kad se pogleda cijena stanovanja koja kod njih iznosi 15
eura mjesečno, jasno je da se sa takvom platom može sasvim pristojno
živjeti.
Grad
stanovnicima omogućava pristup besplatnom internetu. Fascinantan je i
sportski sadržaj u ovom gradu sa jedva 2.000 stanovnika – dva fudbalska
terena, košarkaški teren, teren za tenis, skvoš i odbojku, bazen. Svi su
oni besplatno na raspolaganju stanovnicima (osim bazena za koji se
plaća godišnja karta).
Marinaleda ima i svoju crkvu, ali je učestvovanje u crkvenim aktivnostima veoma slabo.
U ovom gradu ljudi sami sebi grade kuće, a jedan od njih je i David Gonzalez Molina.
Nakon
što je najmanje dijve godine proveo kao registrovani građanin
Marinalede, od lokalnih vlasti dobija materijal potreban za izgradnju
kuće, a tek nakon što je izgradi, počeće da plaća 15 eura mesečno toj
istoj vladi kako bi se refundirali troškovi korišćenog materijala.
Naravno,
budući da ne znaju svi da grade kuću, vlasti u pomoć šalju
profesionalne građevinare i arhitekte koji pomažu u izgradnji. Kuće se
ne mogu prodati, čime se sprečava mogućnost da se tako profitira.
Jednom
mjesečno u gradu se obeležava tzv. “crvena nedelja”, kada neko na
plenumu iznese ideju o tome kako bi grad mogao postati još bolji ili
ljepši. Ukoliko ideja bude prihvaćena, volonteri obave taj posao. Nekad
se radi o čišćenju ulica ili popravkama na kućama.
Grad ima i svoju televiziju i radio-kanale, a nedavno je gošća u studiju bila i ćerka Čea Gevare. Policija ovde ne postoji.
- Prema
španskom zakonu, mi bismo, prema broju stanovnika, trebalo da imamo
između četiri i sedam policajaca. Ali mi ih ne želimo ovde. Jer baš zato
što se sve zasniva na dobrovoljnoj bazi, jer se zajedno borimo i
zajedno krojimo naše živote, postoji vrlo visok stepen koegzistencije –
objašnjava gradonačelnik.
Izvor: Globetravel
